Μέσα από την ψυχή και τ' άστρα...

10/1/13

Από γενιά σε γενιά (ΣΤ): 2011-2025



Όταν μιλάμε για εξωκρόνιους πλανήτες (Ουρανός, Ποσειδώνας, Πλούτωνας), μιλάμε για επιρροές που ξεφεύγουν από το ατομικό επίπεδο και απευθύνονται σε γενιές ολόκληρες. Η αργή κίνηση των πλανητών αυτών τους εγκαθιστά σε ένα ζώδιο για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα να σηματοδοτούν τις ζωές των ανθρώπων εκείνης της εποχής με έναν χαρακτηριστικά κοινό τρόπο και να επηρεάζουν την εξέλιξη των πραγμάτων σε κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο. Μέσα σε όλη αυτή την επίδραση δεν θα μπορούσε να μείνει ανέπαφη η θέση της οικογένειας και ο ρόλος της στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τι προσδοκίες έχει η κοινωνία από την οικογένεια; Τι στόχους έχει η ίδια; Τι περιμένει από την επόμενη γενιά; Πώς βλέπει τον εαυτό της στον καθρέφτη; 



Για τη γενιά (2008)2011-2025 με Πλούτωνα στον Αιγόκερω και Ποσειδώνα στους Ιχθύς, είναι νωρίς ακόμα να μιλήσουμε και να βγάλουμε συμπεράσματα. Μπορούμε όμως να κάνουμε υποθέσεις και να προβληματιστούμε. Άραγε, μιλάμε για μία γενιά επαναστατών σε σύγχυση (μην ξεχνάμε και τον Ουρανό στον Κριό μέχρι το 2018); Μία γενιά που θα θέλει να σπάσει τα δεσμά της με την εξουσία και την αυθεντία, αλλά δεν είναι σίγουρη για το που θα την οδηγήσει αυτό; Πώς θα μπορέσει να συνδυάσει την εμμονή με τους φιλόδοξους στόχους της  από τη μία με τα φιλάνθρωπα αισθήματά της από την άλλη; Θα προτιμήσει να κρατήσει κρυφά τα όνειρά της και τις ελπίδες της μέχρι κάποια στιγμή αργότερα να μπορέσει να σταθεί ξανά στα πόδια της και να διεκδικήσει με σιγουριά και με σχέδιο αυτά που της αξίζουν; Ή θα προτιμήσει μία πιο κομφορμιστική και άπληστη στάση προκειμένου να ικανοποιήσει την επιθυμία της για ασφάλεια; Οι σχέσεις και οι οικογένειες θα βασίζονται στον πραγματικό κόσμο ή στην εικονική πραγματικότητα; Πόση εξουσία θα έχουν οι γονείς πάνω στα παιδιά τους και πόσο κοντά στο ιδανικό θα φτάσει η οικογένεια; Ακόμα κι αν ο φόβος για μία μεγάλη καταστροφή είναι αυτός που θα συσπειρώσει την ανθρωπότητα, ίσως είναι αυτό το οποίο θα βοηθήσει να δημιουργηθούν νέες δομές από τους ίδιους τους ανθρώπους πια και όχι από τις κυβερνήσεις τους. Οποιαδήποτε μορφή νέας ζωής θα είναι φυσικό να έχει έλλειψη σταθερότητας και να πρέπει να περάσει από τεστ επιβίωσης. Όμως -ελπίζουμε πως- ό,τι δεν έχει ουσία, θα μπορέσει να διαλυθεί και να καθαρθεί μέσα από αυτή τη γενιά… Ελπίζουμε πως δεν θα είναι θύματα της μοίρας, αλλά συνδημιουργοί της. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου