Από γενιά σε γενιά (Δ): 1984-1995

Όταν μιλάμε για εξωκρόνιους πλανήτες (Ουρανός, Ποσειδώνας, Πλούτωνας), μιλάμε για επιρροές που ξεφεύγουν από το ατομικό επίπεδο και απευθύνονται σε γενιές ολόκληρες. Η αργή κίνηση των πλανητών αυτών τους εγκαθιστά σε ένα ζώδιο για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα να σηματοδοτούν τις ζωές των ανθρώπων εκείνης της εποχής με έναν χαρακτηριστικά κοινό τρόπο και να επηρεάζουν την εξέλιξη των πραγμάτων σε κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο. Μέσα σε όλη αυτή την επίδραση δεν θα μπορούσε να μείνει ανέπαφη η θέση της οικογένειας και ο ρόλος της στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τι προσδοκίες έχει η κοινωνία από την οικογένεια; Τι στόχους έχει η ίδια; Τι περιμένει από την επόμενη γενιά; Πώς βλέπει τον εαυτό της στον καθρέφτη;

• 1984-1995: Πλούτωνας στο Σκορπιό/ Ποσειδώνας στον Αιγόκερω 

Η γενιά αυτή σηματοδοτείται από το θάνατο μίας ολόκληρης εποχής, τον ιό του AIDS, καθώς και την άρση των συνόρων και των πολιτισμικών διακρίσεων. Μία νέα εποχή με ανθρώπους που έχουν ενσωματώσει τη σοφία των προγόνων έρχεται να μοιραστεί τη γνώση της. Τίποτα δεν τους σοκάρει και τίποτα δεν τους τρομάζει, αφού το παρελθόν πια δεν τους αφορά και το μέλλον είναι ανοιχτό μπροστά τους. Το ανοσοποιητικό σύστημα, που κάποτε ήταν τόσο αξιόπιστο στα μάτια των προγόνων, τώρα καταρρέει και οι άνθρωποι της γενιάς αυτής πρέπει να ξεπεράσουν την νοσταλγία για την ιστορία και την παράδοση και να ασχοληθούν με την εξισορρόπηση του ρυθμού μετάδοσης του ιού και την θεραπεία του για ένα πιο υγιές μέλλον. Δεν μπορούν να επιτρέψουν άλλες κρυφές ατζέντες και παιχνίδια εξουσίας πίσω από τις πλάτες τους, γι’ αυτό και σχηματίζουν οι ίδιοι μία πιο φιλόδοξη και πειθαρχημένη ομάδα με ηγέτες που θα βάλουν νέους στόχους και θα τους πετύχουν. Είναι η γενιά που θα μάθει να αναγνωρίζει το σωστό από το λάθος, το αληθινό από το κίβδηλο με μία ματιά και η ανοχή της σε κάτι λιγότερο από το στόχο, σε δικαιολογίες και σε αναβολές θα είναι μηδενική. Με Σκορπιό και Αιγόκερω, τίποτα δεν έχει πια τη φρεσκάδα και την ξεγνοιασιά των προηγούμενων γενιών και όλα πρέπει να θεωρηθούν με απόλυτη συνείδηση, υπευθυνότητα και σοβαρότητα –ακόμα και δολοφονική ψυχρότητα. Συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπινων σχέσεων. Εκεί πρέπει να δηλώσουν υποταγή σε μία φυλή, σε μία οικογένεια, σε μία ομάδα και να συσπειρωθούν γύρω της προκειμένου να την προστατέψουν. «Ένας κόσμος, μία οικογένεια» δεν είναι το σύνθημα αυτής της γενιάς. Είναι προφανές ότι το σοκ το οποίο υπέστη αυτή η γενιά κατάφερε να κλειδώσει τους ανθρώπους της μέσα στην άμυνα και την υπερπροστασία, προκειμένου να διασώσει ο καθένας τους την ομάδα στην οποία ανήκει και κατ’ επέκταση και όλη την ανθρωπότητα. Οι γονείς επιμένουν στις παραδοσιακές αρχές τους και τα παιδιά πρέπει να υπακούσουν. Και θα υπακούσουν. Τυφλά όμως, και έχοντας μία υποψία μέσα τους ότι τίποτα δεν είναι τόσο τέλειο όσο φαίνεται. Ούτε καν η ίδια η οικογένεια. Όμως όταν μιλάμε για Αιγόκερω μιλάμε για ένα γυαλί που δεν πρέπει να σπάσει, μία βιτρίνα που κρατάει ζωντανό όλο το οικοδόμημα. Ένα πρέπει που κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει το γιατί. Κομβικό σημείο σε αυτή τη γενιά ήταν η σύνοδος Ουρανού/Ποσειδώνα που έλαβε χώρα τις χρονιές από το 1991 μέχρι το 1995 και οδήγησε στην απώλεια της ομαδικής ταυτότητας και στην ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια για σταθερότητα μέσα στην οικογένεια. Τα παιδιά αυτής της γενιάς θα βρουν παρηγοριά μέσα στο χάος, μοναδικότητα μέσα στην ομοιότητα και θα αναζητήσουν την ασφάλεια με ένα τρόπο ανεξήγητο για τους γονείς τους. Ναι, είναι μία άκρως ηθική γενιά με αυστηρούς νόμους και συμβατική συμπεριφορά.