Από γενιά σε γενιά (Γ): 1972-1984

Όταν μιλάμε για εξωκρόνιους πλανήτες (Ουρανός, Ποσειδώνας, Πλούτωνας), μιλάμε για επιρροές που ξεφεύγουν από το ατομικό επίπεδο και απευθύνονται σε γενιές ολόκληρες. Η αργή κίνηση των πλανητών αυτών τους εγκαθιστά σε ένα ζώδιο για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα να σηματοδοτούν τις ζωές των ανθρώπων εκείνης της εποχής με έναν χαρακτηριστικά κοινό τρόπο και να επηρεάζουν την εξέλιξη των πραγμάτων σε κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο. Μέσα σε όλη αυτή την επίδραση δεν θα μπορούσε να μείνει ανέπαφη η θέση της οικογένειας και ο ρόλος της στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τι προσδοκίες έχει η κοινωνία από την οικογένεια; Τι στόχους έχει η ίδια; Τι περιμένει από την επόμενη γενιά; Πώς βλέπει τον εαυτό της στον καθρέφτη; 

• 1972-1984: Πλούτωνας στο Ζυγό εξάγωνο Ποσειδώνας στον Τοξότη

Οι άνθρωποι αυτής της γενιάς χαρακτηρίζονται από μία υπερβολική επιθυμία για ελευθερία και όραμα μέσα στις σχέσεις τους. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι εκείνη την περίοδο καταγράφηκαν πολύ λιγότερες γέννες σε σχέση με τον αριθμό των υποψήφιων γονέων. Οι σχέσεις τώρα θα πρέπει να ιδωθούν από την αντικειμενική τους πλευρά και να απελευθερωθούν από ταμπού, στερεότυπα, εξαρτήσεις και ηθικολογίες των προηγούμενων γενιών. Η γενιά αυτή δεν αισθανόταν πολύ άνετα με το παραμύθι των σχέσεων των προγόνων της (Ποσειδώνας στο Ζυγό) όποτε προτίμησε να αναθεωρήσει την συνολική εικόνα. Η ιδέα της εξιδανικευμένης σχέσης και του ρομαντικού έρωτα δεν αρκούσε πια σε αυτή τη γενιά, αφού η ισότητα, ο αμοιβαίος σεβασμός και η αρμονία δεν είναι κάτι αυτονόητο μέσα στις σχέσεις πια. Χρειάζεται πολλή δουλειά και από τις δύο μεριές, κοινή φιλοσοφία και “πιστεύω”, καθώς και διάθεση για επικοινωνία προκειμένου να σταθεί μία σχέση ή μία οικογένεια. Με λιγότερο κυνισμό από την προηγούμενη γενιά (με Πλούτωνα στο Ζυγό), ο σκοπός αυτής της γενιάς είναι να σκεφτεί και να επικοινωνήσει, όχι τόσο να νιώσει και να δεθεί συναισθηματικά. Πρέπει να πάρει σοφές, ώριμες αλλά και γενναιόδωρες αποφάσεις για το μέλλον της. Ειδικά με τον Ποσειδώνα στον Τοξότη, η γενιά αυτή εγκαταλείπει την ιδέα της παραδοσιακής οικογένειας και ενστερνίζεται αυτή της παγκόσμιας οικογένειας, όπου καμία προκατάληψη και στερεότυπο δεν υπάρχει για τους ανθρώπους που την απαρτίζουν και τη μορφή της. Έτσι, στην προσπάθειά της να διαλύσει τα οποιαδήποτε μορφωτικά, πολιτισμικά και θρησκευτικά εμπόδια μέσα στις σχέσεις των ανθρώπων, η γενιά αυτή βλέπει τους γονείς της όχι ως πρόσωπα εξουσίας και αυθεντίες, αλλά ως συνεργάτες/σύμμαχους στη ζωή της. Η γενιά αυτή είναι πρόθυμη να δει τους γονείς της ως φίλους και συντρόφους, όχι βέβαια ως συνέπεια της επιτυχίας των γονέων στο ρόλο τους, αλλά εξαιτίας της ίδιας της μοναδικής της φύσης. Και αυτή η άνεση, η φιλικότητα και η αρμονία έστρεψε τα παιδιά αυτά στη μουσική και τη διπλωματία, αφού πλέον η εμμονή με τον ‘εαυτό’, τις επιτυχίες του ή τα λάθη του είχε πια περάσει, και τώρα μπορούσαν να χαλαρώσουν τον έλεγχο στη ζωή τους και να δημιουργήσουν.